ફાળો !

“નિજ” ડો. વિરેન્દ્ર ડોલાસિયા રાજકોટ.

હું પ્રાથમિક શાળામાં ભણતો ત્યારે અમારા વર્ગ શિક્ષકે એકવાર ક્લાસમાં જાહેરાત કરી કે આવતીકાલે બધાય ૨૫ પૈસા લેતાં આવજો.. ફાળા માટે આપવાના છે..

અમે નાના હતાં ત્યારે ગામડામાં ચગડોળને ફજેત ફાળકો કહેતાં.. મને ફાળો એટલે શું એ ખબર ન્હોતી.. મને એમ કે ફજેત ફાળકામાં સૌને બેસાડવાના હશે..

ઘરે જઈને મેં મમ્મીને વાત કરી કે આવતીકાલે ૨૫ પૈસા ફાળકામાં બેસવા માટે આપવાના છે.. તો મમ્મીએ મને બીજા દિવસે સ્કૂલે જતી વખતે ૨૫ પૈસા આપ્યા જે મેં સ્કૂલે જઈને હરખાતા હરખાતા મનમાં ફજેત ફાળકામાં બેસવા મળશે એવાં ભાવે વર્ગશિક્ષકને આપી દીધાં.. ત્યારબાદ ૪-૫ દિવસ થઈ ગયા.. પણ કોઈ ભોજ્યો ભાઈય ફજેત ફાળકામાં બેસાડવા ના લઈ ગયું.. એટલે મેં મમ્મીને એક દિવસ કહ્યું કે અમને ફાળકામાં બેસવા લઈ ના ગયા.. તો મમ્મી કહે તું વર્ગશિક્ષકને પૂછી જોજે..

બીજે દિવસે મેં સ્કૂલે રીસેસ પડી કે તરત જ ટીચરને પૂછયું કે બેન તે દિવસે ૨૫ પૈસા ફાળકામાં બેસવા માટે આપ્યાં હતાં તો ક્યારે બેસાડવાના છો..?? તો ટીચર અને મારી આજુબાજુમાં ઊભેલા છોકરાઓ સૌ હસવા લાગ્યા.. ટીચર કહે એલા, ઈ પૈસા તો શહીદોના ફાળામાં આપવાના હતાં.. એટલે તેમાં આપ્યાં..!!

મને બહુ શરમ આવી તે દિવસે.. બધા મારી પર હસ્યાં..

પણ ફાળો શબ્દ મને કાયમ માટે યાદ રહી ગયો.