મન, વચન અને કર્મથી આળસુ

     હું ન કરવાનું ક્યારે ય કરતો નથી. મારું ચાલે તો હું કરવાનું ય ન કરું. પણ મારા ઘરમાં મારું ચાલતુ નથી. કોકિલા મને જાત જાતનાં કામ સોંપે છે. દાડમનાં દાણા ફોલી આપો. સોયમાં દોરો પરોવી દો. બાટલીનું ઢાંકણુ કેમ ખુલતું નથી? દૂધ ગરમ કરવા મુક્યું છે, જરા જોજો. જરા ફુદીનો તોડી લાવો’તો. આજનો દિવસ જરા પૂજા કરી નાંખો. નેઇલ-કટર લો અને તમારા નખ કાપી નાંખો. માછલીને ખાવાનુ નાખ્યું? ગેસનું બીલ આવી ગયું છે, જરા ભરી દેજો. અરે ભૈ, બારણા બંધ રાખો, મચ્છર ઘુસી જાય છે. ફોનની રીંગ વાગે છે, તમારો જ ફોન હશે. તમે જો ધ્યાનપૂર્વક જોયું હોય તો કોકિલા મને જે જે કામ સોંપે છે એ બધા સાવ સરળ હોય છે 

    હવે કોઈ વાવમાં પાણી ભરવા જતા નથી !

લીલ બાઝી ગઈ છે વાવનાં પાણી પર,
એની માને,
તરસની આળસ તો જો.

-સૌમ્ય જોશી

કેમ મજા આવી ગઈ ને?

જૂનાં અને જાણીતાં હાસ્ય દરબારી ( હાહાકાર!) સુશ્રી. પ્રજ્ઞાબેન વ્યાસના ગુણવાન ( પણ આળસુ !) દીકરા શ્રી. પરેશ વ્યાસનો એ મનભાવન લેખ વાંચવા નીચેના ચિત્ર પર ક્લિક કરો…